การปรับปรุงความรู้การนั่ง ห้องไฮเปอร์บาร์ค แข็ง เปลือก สําหรับคนเดียว

ห้องไฮเปอร์บาร์ค การปรับปรุงการทํางานทางสติ การไหลเวียนของเลือด Arc วงกลม ห้องไฮเปอร์บาร์ค นั่งห้องเดียว WEIZI

ภาพรวม

การรักษาด้วยออกซิเจนแบบไมโครไฮเปอร์บาร์ค คืออะไร?

การรักษาด้วยออกซิเจนแบบไมโครไฮเปอร์บาร์ค (MHBOT) เป็นวิธีการแพทย์ที่มีความทันสมัย โดยใช้ห้องกดดันที่เต็มไปด้วยออกซิเจนที่มีปริมาณมูลค่าสูง โดยปกติจะบรรลุความบริสุทธิ์ถึง 96%เพื่อเพิ่มการส่งออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อของร่างกายแนวทางที่นวัตกรรมนี้ใช้หลักการที่ความดันเพิ่มขึ้น สะดวกต่อการละลายและการดูดซึมของออกซิเจนในเลือดและเนื้อเยื่อ

เมื่อผู้ป่วยหายใจในสภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยออกซิเจนนี้ ออกซิเจนสามารถเจาะเข้าไปในร่างกายการเดินทางไปยังพื้นที่ที่อาจมีการไหลเวียนเลือดหรืออุปทานออกซิเจนที่ไม่เพียงพอ เนื่องจากได้รับบาดเจ็บดังนั้น MHBOT จึงเป็นวิธีที่เป้าหมายและมีประสิทธิภาพในการจัดส่งออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อที่อาจขาด

ประเทศจีนเป็นประเทศผู้นําในการนํามาใช้ MHBOT ด้วยเครือข่ายที่ครบวงจรของโรงพยาบาล 2,107 แห่งทั่วประเทศ (รวมถึงประเทศจีนใหญ่ ฮ่องกง มาเก๊าและไต้หวัน) พร้อมกับห้องออกซิเจนไฮเปอร์บาร์คระดับการแพทย์จํานวนรวมที่น่าประทับใจกว่า 5,600 ห้องดังกล่าว ย้ําการยอมรับและการนําการรักษานี้มาใช้อย่างแพร่หลายแสดงถึงความมุ่งมั่นของจีนในการให้การรักษาทางการแพทย์ที่ทันสมัยแก่ประชาชน.

ผลการประกาศรางวัลโนเบลด้านกายวิทยาหรือการแพทย์ปี 2019

การใช้ออกซิเจนและการกําหนดเป็นสิ่งจําเป็นสําหรับการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตที่สูงกว่า และนักวิทยาศาสตร์สามคน วิลเลียม กี คาลิน จูเนียร์, เซอร์ ปีเตอร์ เจ แรทคลิฟ และเกร็ก ลี เซเมนซ่าได้รับรางวัลโนเบลสาขากายวิทยาหรือการแพทย์ปี 2019 สําหรับการค้นพบกลไกที่เกี่ยวข้องกับการตรวจจับเซลล์และการปรับตัวต่อการมีออกซิเจนพวกเขาค้นพบว่าปัจจัยที่ทําให้เกิดอาการลดออกซิยา 1 (HIF-1) มีอยู่อย่างกว้างขวางในเซลล์ hypoxic รุนแรงและเรื้อรัง และเป็นปัจจัยการถ่ายทอดที่สําคัญสําหรับการปรับตัวของเซลล์ต่ออาการลดออกซิยาระดับ HIF-1 ถูกกําหนดโดยสารออกซิเจนภายใต้ภาวะ hyperoxia HIF-1 จะถูกปรับปรุงและถัดมาถูกลดลง; ภายใต้ภาวะ hypoxia HIF-1 จะไม่ได้ถูกลดลงและทําให้การแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับ hypoxia เช่น erythropoietinผ่านการควบคุมการถ่ายทอดบทความนี้นําเสนอการค้นพบและกลไกโมเลกุลพื้นฐานของ HIF-1 และหารือถึงคุณค่าของมันในการนําไปใช้ทางคลินิก

การค้นพบสําคัญของวิลเลียม กี คาลิน จูเนียร์, เซอร์ ปีเตอร์ เจ แรทคลิฟ และเกร็ก ล.Semenza ในเส้นทางของปัจจัย inducible hypoxia ได้วางรากฐานสําหรับการศึกษากลไกของการปรับตัวเซลล์กับ hypoxia และเปิดแนวทางใหม่ทั้งหมดสําหรับนักวิจัย, ซึ่งจะเปิดช่องทางให้กับการวิจัยและการรักษาโรคต่างๆ เช่น โรคเลือดอ่อน, โรคเนื้องอก และโรคอุดตันทางเลือดอุดตันการเปิดทางให้กับการวิจัยและการรักษาการศึกษาต่อมาได้ขยายเครือข่ายควบคุมเส้นทาง HIF และผ่านการทดลองทางวิทยาศาสตร์และการศึกษาทางคลินิกจํานวนมากมีการพัฒนายาบําบัดที่หลากหลาย, ทําให้การป้องกันและรักษาโรคเปลี่ยนไปใหม่ผลการวิจัยในสาขานี้ยังจะนําไปใช้ในการรักษาโรคมากขึ้น.